Hoe ingewikkelder de programmatoelichting is, des te teleurstellender blijkt vaak het klinkend resultaat...
​
Het is dan ook een volslagen misvatting te denken dat de artistieke kwaliteit van goede en geïnspireerde composities zich zou laten vangen door scherpzinnige analytische beschouwingen. Er bestaat niet zoiets als de juiste vorm, harmonie of melodie, al zouden de "Schenkers" onder ons dat graag dicteren en verkondigen sommige recensenten met veel aplomb welke muziek goed of slecht gevonden mag worden.
Ik studeerde theorie der muziek en zal de laatste zijn te ontkennen dat een grondige verdieping in analyse, harmonie, contrapunt en allerlei andere muziektheoretische vakken veel kan bijdragen aan de denkwereld van een componist.
Maar met het eigenlijke componeren, het laten ontstaan en het ontwikkelen van een interessante muzikale gedachte, hebben die disciplines volgens mij in het initiële stadium niet veel te maken. Al die technische zaken kunnen pas in het tweede stadium aan bod komen en een teveel aan virtuositeit op dat gebied kan zelfs het sterkste idee nog om zeep helpen. Volgens mij vertrouwen goede componisten altijd op hun vaak sterk ontwikkelde intuïtie en schakelen ze hun analytische vermogens in als onderzoek- en controlemiddel.
Het schijnt dat mijn composities vaak als beeldend worden ervaren en geassocieerd worden met het afleggen van een reis of traject.
Zolang het een reis betreft waarvan het einddoel onvoorspelbaar is en waarin aan het begin een verwachtingsvolle spanning wordt opgeroepen, heb ik tegen die vergelijking geen enkel bezwaar.